یکشنبه ۱۳ آبان ۱۴۰۳

بعد از آنکه  یک دختر دانشجوی علوم انسانی “دانشگاه آزاد اسلامی” تهران در اعتراض به آزار و اذیت توسط یکی از نیروهای بسیجی به دلیل نداشتن مقنعه و پاره کردن لباسش توسط نیروهای حراست، لباس های خود را از تن در آورد، خبر و تصویرهای ویدیویی آن در سطح گسترده ای در شبکه های اجتماعی انعکاس پیدا کرد. یکی از این تصویرهای ویدیویی این دختر دانشجوی معترض را نشان می دهد که با لباس زیر بر سکویی در محوطه واحد علوم و تحقیقات دانشگاه نشسته و در بحث و جدل با مأموران زن و مرد حراست است.

در حالی که کارگزاران و رسانه های اجیر حکومتی اقدام این دختر دانشجو را ناشی از فشار روحی و اختلال روانی ذکر کرده اند اما بسیاری از کاربران شبکه های اجتماعی اقدام وی را یک حرکت اعتراضی نمادین علیه حجاب اجباری خوانده و معتقدند که این دختر دانشجو در اعتراض به پوشش اجباری و برخوردهای نیروهای بسیجی و حراست لباس‌هایش را از تن درآورده است و این اقدام او را «جسورانه» توصیف کرده‌اند. در این میان مریم کیان‌ارثی وکیل  دادگستری نوشته است «عصیان این دختر دانشجوی علوم انسانی ، نمایانگر فشار بی حد و حصر و غیر منطقی به دانشجویان برای حجاب اجباری است.» 

این وکیل شجاع اعلام کرده که آماده دفاع و وکالت رایگان این دختر است. ‌بعد از بازداشت این دختر دانشجو و انعکاس گسترده خبر آن در شبکه های اجتماعی، سازمان عفو بین‌الملل در توییتی در شبکه ایکس نوشت: «مقام‌های ایرانی باید فورا و به طور نامشروط دانشجویی را آزاد کنند که در روز دوم نوامبر بعد از درآوردن لباسش در اعتراض به اعمال همراه با آزار حجاب اجباری، توسط مقام های امنیتی در دانشگاه آزاد اسلامی تهران با خشونت دستگیر شد.»

ادامه فشارهای نیروهای سرکوبگر حکومتی برای تحمیل حجاب اجباری  و اعتراض به این سرکوبگری ها در حالی است که مجلس شورای اسلامی رژیم، در هفته های اخیر به صورت غیر رسمی از تصویب قانون ارتجاعی و زن ستیزانه “حجاب و عفاف” توسط شورای نگهبان خبر داده است. شورای نگهبان این لایحۀ زن ستیزانه را تصویب و به مجلس ارسال کرده تا برای اجرا به دولت پزشکیان ابلاغ گردد. قانون ضد زن و ارتجاعی “حجاب و عفاف” اسلامی که دو سال است حکومت اسلامی در تلاش برای تصویب و اجرای آن است، شامل ٧١ ماده است. بخش اعظم آن مواد و دستورالعمل هایش عبارتند از راههایی برای ترویج و تحمیل فرهنگ ارتجاعی و زن ستیزانۀ اسلامی؛ برای تحقیر و به کنج خانه نشاندن زنان و فرزند آوری و کار خانگی و با هدف خلاص شدن از زیر فشار مبارزات و مطالبات زنان است.

حکومت اسلامی در نظر دارد با توسل به دستگاههای سرکوب نظامی، امنیتی، قضایی و دم و دستگاههای تحمیق مذهبی و اخاذی مالی از مردم از طریق جریمەهای سنگین این طرح را به اجرا درآورد. در بخشهای دیگری از این طرح حکومت اسلامی برای ملزم ساختن همۀ مردم به اجرا و مشارکت در طرح سرکوب زنان، مجازاتها و جریمەهای سنگین مالی و پلمپ مراکز کار برای شرکتها، مؤسسات، بنگاهها و مغازه دارانی در نظر گرفته است که از اجرای مفاد این لایحه سرباز زنند. در این طرح سرکوبگرانه همچنین اختیارات زیادی به مأموران امنیتی و نیروهای نظامی و انتظامی و قوۀ قضائیه برای شناسایی و پیگرد و مجازات کسانی داده شده است که علیه حجاب اسلامی تبلیغ و یا اقدام می کنند. به این ترتیب این یک طرح امنیتی علیه کل افراد جامعه است. 

تصویب این لایحه زن ستیزانه و ابلاغ آن به دولت در حالی است که به رغم موج های پی در پی سرکوب و عربده کشی امامان جمعه و جوله حجاب بانها در خیابان ها و فشار نیروهای حراست در دانشگاهها زنان آزاده و شجاع ایران با پافشاری بر حقوق انسانی و پایه ای خود در انتخاب نوع پوشش، همچنان بدون حجاب اجباری در اماکن عمومی حضور می یابند. زیر فشار ایستادگی و مقاومت شجاعانه زنان در برابر حجاب اجباری، سران و قانون گذاران رژیم ارتجاعی اسلامی بیش از دو سال است که در هراس از فروپاشی «دیوار برلین حجاب اجباری» و از دست‌ دادن کنترل بر بدن زنان از ضرورت گنجاندن اعمال مجازات‌های شدید مانند شلاق و تبعید در این لایحه سخن می گویند. عده‌ ای دیگر از مهرەهای رژیم برای رعایت حال اصلاح طلبان حکومتی و دلواپسان نظام بر اهمیت «کار فرهنگی» در لایحه تأکید می کنند.

هراس سران رژیم از فروپاشی دیوار حجاب اجباری و اينگونه ابراز نگرانيهای مقامات حکومتی در عين حال كه خشك مغزی و ارتجاع عريان سران و کارگزاران رژیم را نشان ميدهد، اما در همان حال نشانەهای واقعی از تغييرشرايط و از تغيير توازن قوايی است كه در جامعه به وجود آمده است. این توازن قوای جدید آرام آرام و در نتیجه بیش از چهل سال مبارزه سنگر به سنگر زنان با آپارتاید جنسیتی و سیاست های زن ستیزانه حکومت اسلامی به امر واقع تبدیل شده است. مبارزه بدون انقطاع زنان طی بیش از چهار دهه گذشته و برای نمونه حضور گسترده زنان آزاده در خیزش های دی ماه ۹۶ و آبان ۹۸، و پیشتازی آنان در جنبش انقلابی زن، زندگی، آزادی سرچشمه آن مقاومت گستردەای است كه امروز در عرصه مبارزه با حجاب اجباری خود را نشان ميدهد و سران رژیم و فرماندهان نیروی انتظامی را به ستوه آورده است. 

روشن است كه مبارزه با حجاب اجباری عرصەای نيست كه به خودی خود عمق و گستردگی مبارزات رهايی بخش زنان ايران را نشان دهد، اما مقاومت در برابر حجاب اجباری امروز به يك نماد مقاومت در برابر قوانين اسلامی و ناديده گرفتن دستورات حكومتی تبديل شده است. کنترل پديده بی حجابی از دست رژیم خارج شده و همین واقعیت است که اينچنين حکومت اسلامی را نگران و سراسیمه كرده است. نيروهای اعزام شده به خيابانها و دانشگاهها برای عقب راندن زنانی كه حجاب و روسری ها را به دور انداخته و رژيم و قوانينش را به چالش كشيدەاند، كافی نيستند. تودەگير شدن اين مبارزه رژيم را در مقابله با آن مستاصل ساخته است. 

مبارزه متحدانه زنان و مردان آزادەای كه تحميل حجاب اجباری را اهانت به حرمت انسانی خود ميدانند، در یک قدمی پيروزی است. زمان آن فرا رسيده است كه زنان ايران با دور انداختن حجابی كه به زور سركوب به آنها تحمیل شده است، عملا و در کف خیابان، قوانينی كه در اين زمينه وجود دارد را ملغی سازند. مبارزەای كه با سوزاندن روسری ها در کف خیابان وارد فاز نوینی شد را ميتوان با قاطعيت به سرانجام رسانيد. جنبش دانشجویی ایران و بویژه بخش چپ و سوسیالیستی آن می تواند نقش برجستەای در این کارزار داشته باشد. جنبش کارگری لازم است لغو حجاب اجباری را در دستور کار مبارزات خود قرار دهد. زنان آزاده ایران در یک قدمی پیروزی و رژیم در لبه پرتگاه مبارزه با بی حجابی قرا گرفته است.
سخن روز: تلویزیون حزب کمونیست ایران و کومەله
https://alternative-shorai.tv
https://cpiran.org
https://komala.co
https://t.me/peshrawcpiran
www.facebook.com/Peshrawcpiran
www.instagram.com/Peshrawcpiran1 (http://www.instagram.com/Peshrawcpiran1)
https://t.me/KomalaCpiranTv